– Ar aš sveikas, ar sergu, – postringauja rašytojas, vis tiek kartą per mėnesį einu pas gydytoją: juk jis irgi nori gyventi. Jo išrašytus vaistus būtinai užsakau vaistinėje: juk vaistininkas taip pat nori gyventi. Paskui aš tuos vaistus išmetu: juk aš taip pat noriu gyventi.
Vienas gydytojas guodžiasi kitam:
– Mes, gydytojai, turime labai daug priešų šiame pasaulyje!
– Taip, bet dar daugiau aname!
Ligonis labai nervinasi prieš operaciją. Chirurgas jį ramina:
– Nesinervinkit, tokią operaciją aš dariau daugiau nei šimtą kartų.
Ligonis nusiraminęs atsidūsta.
– Vieną kartą juk turi pasisekti!
Gydytojas klausia ligonio giminių:
– Ligonis prieš mirtį prakaitavo?
– Taip…
– Tai gerai.
Ateina moteriškė su vaikeliu pas daktarą. Apžiūrėjęs vaiką daktaras
klausia:
– O jis krūtimi maitinamas ar dirbtinai?
– Krūtimi.
– Na tada nusirenkite ir nusiimkite liemenėlę.
Daktaras labai ilgai maigo moters krūtis ir pagaliau sako:
– Taigi pas jus pieno nėra, užtat ir kūdikis alkanas.
Moteriškė:
– Aplamai, tai as jo teta, bet labai…labai džiaugiuosi, kad užėjau!
Pas gydytoją ateina pacientas ir skundžiasi, kad jam skauda tarp menčių.
– Rūkote?
– Ne.
– Geriate?
– Ne.
– Su moterimis žaidžiate?
– Taip pat ne.
– Hmm.. matyt, jau sparneliai pradėjo kaltis…
Veterinaras prieš išvykdamas iš miesto duoda padėjėjui nurodymus:
– Štai tau milteliai, kuriuos reikia duoti kumelei. Įstatyk jai vamzdelį tarp dantų, supilk ten miltelius ir įpūsk juos jai į gerklę.
Vakare grįžęs namo randa padėjėją tįsantį arklidėje ant grindų.
– Kas atsitiko? Tau įspyrė?
– Blogiau.
– Įkando?
– Ne, papūtė į vamzdelį anksčiau už mane.
Kuo daugiau turi ligų, tuo ilgesnį amžių tau garantuoja jų tarpusavio konkurencija…
-Ponas daktare, prieš metus buvau pas jus dėl reumato, ir jūs tada patarėte vengti drėgmės.
-Taip, taip, prisimenu. O kas?
-Ogi noriu paklausti, ar jau galiu išsimaudyti?
Daktaras pacientui: Jūs akivaizdžiai apsinuodijęs nikotinu. Bet aš nerūkau. Gaila. Tai labai apsunkina diagnozę…
Vaistinėje vyras kažką tyliai šnabžda pardavėjai, o ši garsiai sušunka:
– Kokios dar saugos priemonės?! Čia – vaistinė, bet ne Saugumo ministerija!
Rusijos gyventojai naudoja labai paprastą sveikatos rodiklį: gerti arba galima, arba ne.
– Gydytojau, supratau, kodėl man netinka jokie batai, – sako pacientas. – Ant mano kojų dešimt pirštų.
– Balandėli, visi ant kojų turi tiek pirštų.
– Taip? Tris ant vienos ir septynis ant kitos?
Dantų gydytojas išsitraukia iš dėžutės kažkokį keistą instrumentą.
Pacientas susidomėjęs klausia:
– O koks čia instrumentas?
– Šis instrumentas man liko nuo mano senelio,- sako gydytojas.
– O jūsų senelis irgi buvo dantistas?
– Ne, per karą jis dirbo tardytoju.
– Gydytojau, nejaugi mano liga tokia beviltiška?
– Na kam taip niūriai! Sakykim taip: jei aš jus išgydysiu, tapsiu pasauline įžymybe!
– Daktare, kai aš atsistoju ant galvos, į ją suplūsta kraujas, o kai stoviu ant kojų, nieko panašaus nejaučiu. Kodėl šitaip? – Kojose nėra tuštumų.
Pirkėja – vaistininkui:
– Argi jūs neįtikinėjote manęs, kad šie vaistai pastatys mane ant kojų per vieną naktį?
– Taip, bet aš nesakiau per kurią.
Vyriškis pas seksopatologą:
-Gydytojau. Po lytinio akto man kokias dešimt minučių ausyse švilpia…
-O, kiek jums balandėli metų?
-Šešiasdešimt.
-Tai gal jus dar ir ovacijų norite ?
– Gydytojau, žiūrėjau televizorių, ir garsas dingo!
– Kaip dingo,– nesupranta gydytojas.
– Taigi įsikišau atsuktuvą į ausį ir dingo!
– Tai kvailas! Reikėjo giliau įsikišti, būtų ir vaizdas dingęs!
– Daktare, o kada mane išleisit iš ligoninės?
– Kai kardiograma išsitiesins!